14/01/14 - 10u08 Bron: irrisponsiblelife.com
Een VIP-feestje op Tomorrowland. Het is de natte droom van ontelbare jongeren. Het bemachtigen van een ticket is dat al geworden want het dancefestival in Boom is uitgegroeid tot het beste en het populairste van de wereld. Dat bleek gisteren opnieuw toen gestart werd met de preregistratie van de ticketverkoop. En toch kan het. Straffer nog, een Australisch duo kreeg vorige zomer een VIP-behandeling quasi in de schoot geworpen. Hoe ze het deden? Met wat geluk, een beetje bluf én een leugentje om bestwil maar het resultaat was de moeite: vier dagen walhalla mét een VIP-feestje. Dat vertelt Michael op zijn blog.
De Aussie ging helemaal uit zijn dak toen hij een promofilmpje (zie onderaan) van het festival zag op YouTube. 'Ik ging aan het dromen, ik kon mijn ogen niet geloven. Wel vijftig keer heb ik het filmpje beken: te mooi om waar te zijn. Ik zette het op mijn Facebookpagina en riep mijn vrienden op om mee te gaan naar België', schrijft hij. En zo begon het onwaarschijnlijke avontuur van de jongeman. En ja, hij kreeg gezelschap, van Krissy, een vriendin die hij al lang jaar niet meer gezien had. 'Krissy staat altijd op de eerste rij als er gefeest wordt en samen vertrokken we naar België. Vanuit Brussel-Centraal ging onze tocht verder. Gepakt en gezakt ging het richting Boom. Toen we arriveerden waren alle campings al volzet. Het was al laat geworden en het begon te regenen. Ik had geen zin om ergens in de modder te slapen en net toen ik radeloos werd, ging het letterlijk de goede kant uit.
We trokken naar 'The Meadow', daar was er nog plaats. Alle tenten hadden er nationale vlaggen uithangen. Het leek wel een speciale camping en dat was het ook. Ik had zoiets online gelezen en omdat we uit Australië kwamen, dacht ik dat we daar wel mochten kamperen. We zetten voet op de camping, pakten onze spullen uit en zetten onze tent recht. Het duurde niet lang voor de security aan het werk ging. We zagen hoe andere festivalgangers resoluut weggestuurd werden. Haast niemand kwam er nog in. Ik dacht dat het om plaatselijke festivalgangers ging die gewoon geen toegang kregen tot de internationale camping... Toen onze tent rechtstond, kwamen onze buren een praatje met ons maken. Ze vroegen ons hoe wij de wedstrijd gewonnen hadden en hoe fantastisch het wel was om hier als winnaars te kunnen rondhangen. Ik had géén idee waarover ze het hadden maar ik speelde het spelletje gewoon mee. Het begon te dagen dat ook wij niet thuishoorden in de The Meadow maar intussen stond de camping propvol en konden we geen voet meer verzetten. Er zat maar een ding op, volhouden dat we gelukkige prijswinnaars waren maar ik had géén flauw idee...Ik wist helemaal niet aan welke wedstrijd die anderen deelgenomen hadden. Even later werd het pas echt spannend...
'Waar is Team Australia?!', klonk het. Een luide stem in het Engels met Vlaams accident ging op zoek naar de Australische prijsbeesten. We moesten wel onze tent komen. 'Wie van jullie is Ben, de kapitein, de winnaar van de wedstrijd?' Veel tijd om na te denken had ik niet, ik moest snel iets verzinnen. 'Hij is er nog niet', antwoordde ik. 'We kunnen hem maar niet bereiken. Ik denk dat hij een probleempje heeft met de roaming... maar hij kan hier elk ogenblik arriveren'...."Zeg hem als hij arriveert dat hij onmiddellijk naar het ticketoffice moet, er ligt een welcomepack voor hem maar alleen hij kan het komen ophalen". Ik moest op m'n lippen bijten en staarde even Krissy aan. Ik kon mijn lach nauwelijks onderdrukken. Ofwel gingen we hier tegen de lamp vliegen ofwel gingen we vier waanzinnige dagen beleven.' Een beetje aarzelend zette hij samen met Krissy de eerste stapjes op de camping. Nog altijd schrik om eruit gegooid te worden maar het was 21 juli. 'Een speciale dag voor de Belgen. En er ging meteen een feestje van start op de camping. De Belgen waren al meteen in vorm.' De volgende dag werden de Aussies wakker in een 'rammelende' tent. "Wakker worden Australië!", klonk het. Ik sprong meteen uit onze tent. "Is de kapitein al gearriveerd?" En opnieuw moest hij liegen. 'Neen. We hebben nog altijd niks gehoord van Ben". Michael had de naam van de winnaar onthouden en dat kwam hem goed van pas. "OK, je kent blijkbaar zijn naam. We kunnen niet langer op hem blijven wachten. Ik geef het welkomstpakket dan maar aan jou". 'In de zak staken een Australische vlaggen om onze kampeerplaats wat op te smukken, drankbonnetjes en polsbandjes... die ons toegang gaven tot een internationaal feestje in de Skydeck VIP lounge. Ik bedankte haar kalm en toen ze weg was, gooide ik het pakket in de tent. Krissy nam een kijkje en viel bijna omver van verbazing. Ze kon haar ogen niet geloven. Het beste festival kon gewoon niet meer stuk. Het werd de start van vier dagen waanzin in Boom...met een exclusief feestje als toetje.
Rapporteer een fout in het artikel aan onze redactie
http://ift.tt/1d1ZuHZ